Możliwości regeneracji zużytych spoiw na przykładzie mas formierskich ze szkłem wodnym utwardzonych suszeniem klasycznym

W pracy przedstawiono wyniki badań wstępnych nad możliwością zastosowania innowacyjnych zabiegów aktywacji spoiw nieorganicznych w trakcie procesu regeneracji zużytych, utwardzanych w procesie suszenia klasycznego mas formierskich ze szkłem wodnym. Przeznaczoną do badań masę, sporządzoną z piasku kwarcowego i wybranego szkła wodnego sodowego gatunku 145, poddawano następującym etapom przerobu: mieszanie składników, zagęszczanie, suszenie w temperaturze 100°C w celu utwardzenia, studzenie, obciążanie termiczne formy do temperatury 800°C, studzenie do temperatury otoczenia, wybijanie formy, regeneracja mechaniczna sucha i mokra w celu przywrócenia właściwości wiążących masie. Do badań wytypowano kilka sposobów przerobu zużytej masy, w których zastosowano między innymi: zjawiska powierzchniowe towarzyszące regeneracji mechanicznej połączonej z odpylaniem odseparowanego od ziaren osnowy kwarcowej przereagowanego termicznie spoiwa. Wykonano również badania nad możliwością stosowania elementów regeneracji mokrej w celu rehydratacji przereagowanego termicznie spoiwa. Dla określenia skuteczności proponowanych sposobów aktywacji, po ich przeprowadzeniu mierzono wybrane parametry wytrzymałościowe. W trakcie badań ujawniono wpływ, między innymi: zastosowanych urządzeń aktywujących i odpylania w trakcie regeneracji wstępnej masy. Stwierdzono, że istnieje możliwość częściowego przywrócenia zdolności do wiązania spoiwa w zużytej, w odpowiedni sposób przerobionej masie formierskiej zawierającej szkło wodne, pod warunkiem stosowania fizycznych metod jej utwardzania. Wyniki przeprowadzonych badań, w tym także obserwacji powierzchni ziaren osnowy w regenerowanej masie, umożliwiają wytypowanie najkorzystniejszych zabiegów przerobu zużytych mas formierskich do stosowania w innowacyjnym procesie cyklicznego ich odświeżania. Wyniki badań przybliżają możliwość stosowania ekologicznej, innowacyjnej metody odświeżania mas formierskich z nieorganicznymi spoiwami utwardzanymi metodami fizycznymi, tak aby pełniły one rolę alternatywnej technologii dla tradycyjnych mas obiegowych.

Pobierz artykuł 4.09 MB >>